Franse aardappelsalade van Mei Li Vos
Haar vriend is goed in hoofdgerechten, zij beperkt zich tot de bijgerechten. Het tekent politica Mei Li Vos. ‘Net zoals ik meestal ergens vice-voorzitter van ben.’
Maar deze Franse aardappelsalade is écht goed. Die wordt door alle Nederlanders gebliefd. Mits ze vlees eten.
“Vroeger waren we niet bezig met eten. We draaiden plaatjes en dronken daarbij. En als er dan eens een barbecue was, haalden we vlees uit plastic bakken, een emmer satésaus, troggen aardappelsalade en lag het stokbrood urenlang van buiten zacht en van binnen hard te worden. En vergeet de kruidenmargarine niet. Maar dat gaf niks want we draaiden plaatjes en dronken daarbij.
Deze aardappelsalade gaat altijd op.
Ergens in de afgelopen jaren ben ik beter eten wat belangrijker gaan vinden. Dat komt vast door mijn vriend die kan staren naar een homp vlees en die na een paar uur een sudderende pan op tafel zet met eend gesmoord in vet onder een dekbedje van zuurkool met zelfgebakken frieten zodat je daarna een paar dagen niets meer wil dan borrelend voor je uit staren.
Dat kan hij.
Dat kan ik niet.
Ik kan de bijgerechten.
Net zoals ik meestal ergens vice-voorzitter van ben.
Ooit kwam ik in Frankrijk of in een Frans kookboek een recept voor aardappelsalade tegen. Elke keer als wij met vrienden besluiten tot een samenzijn buiten met vuur en eten maak ik deze. Ik vertel de niet-kokers dat ze geen trog aardappelsalade hoeven meenemen. Deze aardappelsalade gaat altijd op. In tegenstelling tot de couscous-salades. De resten van een couscous-salade staren je nog een week in de koelkast aan. Mijn goede vriendin Khadija weet hoe dat komt. Omdat couscous niet voor een salade is. Dat is iets raars Hollands, van couscous koude salade maken met dingetjes erin. Vandaar dat iedereen er alleen een beleefd hapje van neemt. Nee dan deze aardappelsalade. Die blijft Frans en wordt door alle Nederlanders gebliefd. Mits ze vlees eten.”
Mei Li Vos (1970) werd geboren in Eindhoven, groeide op in Arnhem, studeerde politicologie in Utrecht en Amsterdam en woont nu in Amsterdam met haar vriend en haar dochter.
Zij is lid van de Eerste Kamer voor de PvdA. Mei Li was eerder tweemaal lid van de Tweede Kamer (2007-2010 en 2012 tot 2017). Ze is een voormalig vakbondsleider en columniste voor Vrij Nederland en de Volkskrant.
Ingrediënten
- 1 kilo vastkokende aardappels
- 100 of 200 gram pancetta of ander lekker spek in blokjes (100 gram voor een zuunige, 200 gram voor een spekkige. Niet méér, anders zit je te veel spek te eten.)
- flinke scheut olijfolie om te bakken (niet die maagdelijke)
- 1 à 2 twee tenen knoflook
- 1 eetlepel mosterd
- scheut azijn
Bereidingswijze
- De aardappels schillen en in plakjes snijden. Laat de plakjes in een grote pan kokend water met ruim zout gaar worden. Hoe dunner de plakjes, hoe sneller het gaat – dat duurt 5 tot 10 minuten. Niet te gaar, ze moeten niet kruimig worden.
- Giet de aardappels af en laat ze afkoelen in het vergiet.
- Bak in een grote bakpan de stukjes spek.
- Knijp de knoflook er boven uit. Draai het vuur lager, en zorg dat de knoflook wel gaar wordt, maar niet verbrandt.
- Zet het vuur uit en roer door de spekjes de lepel mosterd en een scheut azijn, zodat het spekvet met de azijn en mosterd de dressing wordt.
- Giet de spekdressing over de aardappels en meng voorzichtig.
Klaar!
Wat vonden wij ervan?
Ik ben wellicht een uitzondering: ik eet wél graag een goede couscous-salade. Maar niet als je deze aardappelverwennerij ernaast zet hoor. Dit is het soort bijgerecht waar je je ernstig aan kunt vergrijpen. En spekjes in de salade, dan heb je sowieso mijn volle aandacht en begeerte. I love it.
De verrassing schuilt vaak in de eenvoud. Dat geldt zeker voor deze aardappelsalade. Het recept kan nauwelijks simpeler en toch is het resultaat erg lekker. De combinatie spek en mosterd is natuurlijk een gouwe ouwe.
En als je het toch wat moeilijker wilt maken, ga je gang: dit is een uitstekende basis die best nog een stoot kruiden en andere ingrediënten kan verdragen.
Deel dit lievelingsgerecht
Dit vinden wij ook héél lekker (en jij vast ook)
Picanha al trapo van Harald Poelstra
Als je zo fanatiek barbecuet als Harald Poelstra, dan komt er een moment dat je eens iets geks wilt doen met een picanha. En dan verzin je dus picanha al trapo, een variant op lomo al trapo – heel hip in bbq-land. Lomo al trapo is een Colombiaanse klassieker, een mooi gekruide ossenhaas met een flinke zoutkorst in een doek gewikkeld die met rode wijn is doordrenkt en die je direct op de hete kolen bereidt. En picanha al trapo is dus precies hetzelfde, maar dan met een picanha. O nee, Harald doet nog iets eigenzinnigs: de wijn vervangt hij door bier. En dit alles is niet zomaar een beetje lekker, dit is zijn absolute bbq-lievelingsgerecht.
Gyoza ravioli, het lievelingsgerecht van Suzanne van Broekhuizen (B.J.de Logie)
Gyoza-ravioli is voor Suzanne van Broekhuizen veel meer dan een herinnering aan het heerlijkste gerecht dat ze ooit at. Het roept haar jeugd weer in haar gedachten, voert haar terug naar die fijne onbekommerde tijd van urenlang genieten bij John Halvemaan, naar de tijd dat haar wereld nog compleet was, naar papa.
Coq au vin met tian au broccoli van Inger Boxsem
Inger Boxsem ontwikkelt en test recepten voor de maatijdboxen van de Krat. Deze coq au vin, in combinatie met een tian au broccoli, is een heuse klassieker. Een gerecht dat haar vader graag maakte toen hij in de jaren tachtig aan het koken sloeg. Ze heeft haar vaders kookschrift nog met zijn originele recept, opgetikt met een typemachine, inclusief vetvlekken. Een prachtig recept, een heerlijk lievelingsgerecht.