Wafels van Kick Maassen
Kick Maassen (2005) is de vierde generatie wafelbakkers in de familie Maassen. Hij bakt sinds zijn twaalfde zijn wafels volgens het recept van zijn overgrootmoeder. Kick zit in 3 VWO en combineert het aloude wafelbakken op een wonderbaarlijk soepele wijze met hedendaagse bezigheden: gamen en Netflix kijken. En de smaak en kwaliteit van wafels hebben er écht niet onder te lijden.
“Mijn overgrootmoeder bakte deze wafels al. Margarethe Maassen-Pelzer. Ze was Duits, ze kwam uit Aken, en werd geboren in 1904. Misschien at zij haar eerste Maassen-wafel al voor de Eerste Wereldoorlog en had zij het recept weer van haar moeder geleerd.
Zolang ik mij kan herinneren, eten we deze wafels al bij opa en oma Maassen in Geleen met kerst. Er staat een schaal op tafel en je pakt er eentje als je er zin in hebt. Met niks eroverheen, geen poedersuiker of slagroom. Dat zou misdadig zijn. Deze wafels zijn lekker van zichzelf.
Als we naar huis gaan, komt ons wafelpakket tevoorschijn. Per persoon krijg je nog minstens tien wafels mee, zorgvuldig verpakt in driedubbel aluminiumfolie – aan zuinig doen ze niet in Limburg.
Grappig dat andere mensen nu van ons recept hun eigen familierecept hebben gemaakt.
Tussen kerst en oud en nieuw ontbijten we met een wafel. Altijd. Maar op één wafel kun je natuurlijk niet teren en dus gaat een tweede er een paar uur later weer prima in.
Ze zijn zacht en luchtig, zoet maar niet mierzoet. Ik bijt er niet in, maar ik breek de vierkantjes af en stop ze lekker in m’n mond.
Ik bakte deze wafels voor het eerst zelf drie jaar geleden. Mijn vader maakte er een filmpje van en dat staat op YouTube. Regelmatig sturen mensen ons reacties en dat is erg leuk. Grappig dat andere mensen nu van ons recept hun eigen familierecept hebben gemaakt.
Vorig jaar was er dikke paniek: de uitneembare bakplaten voor de wafels waren onvindbaar. Gelukkig konden we die nabestellen en arriveerden ze nog op tijd voor de kerst. Na het wafelbakken besloten we die maar eens goed op te bergen.
‘De ovenla’, stelde ik voor.
Dat vond mijn vader een goed idee. Hij trok die ovenla open en daar lagen onze originele bakplaten. Blijkbaar vond hij dat een jaar eerder ook al een goede opbergplek.
Dit jaar konden we jammer genoeg niet naar opa en oma met de kerst. Ik ben heel blij dat ik zelf die wafels heb leren bakken. Als ik die ook nog had moeten missen, was het helemaal een rotjaar geweest.”
Kick Maassen (2005) is de zoon van Annebel en Marcel. Hij zit in 3VWO en is een fanatiek gamer en waterpoloër én een foodie in de dop. Probeert alles en lust veel. Hij heeft geen ambitie om zelf een sterrenchef te worden, maar hij is graag beschikbaar voor een proefpanel.
Ingrediënten
Met dit recept bak je ongeveer 25 wafels, maar dat ligt een beetje aan de grootte van je wafelijzer.
Je moet wel precies het recept volgen, zegt Kick: ‘Dat recept ken ik uit mijn hoofd. Wat ik zo komisch vind, dat is die 312 gram witte basterdsuiker. Dat moet zeer nauwkeurig worden afgewogen, blijkbaar. Ik houd me daar strikt aan, dus geen 313 of 311 gram, dan mislukt die hele shit vast.’
- 250 gram roomboter
- 312 gram witte basterdsuiker
- 16 gram vanillepoeder
- 5 hele eieren
- 500 gram zelfrijzend bakmeel
- 125 mililiter lauw water
Bereidingswijze
Alle ingrediënten moeten op kamertemperatuur zijn.
- Voeg de zachte roomboter, de basterdsuiker en de vanillesuiker bij elkaar in een kom.
- Voeg een ei toe en roer door met de mixer. Daarna een volgend ei, weer mixen, et cetera.
- Na de eieren voeg je ook het bakmeel toe, beetje bij beetje terwijl je blijf mixen. Tot slot voeg je het water toe, ook weer terwijl je blijft mixen. Klaar, dat is je beslag.
Wat de juiste temperatuur is voor jouw wafelijzer, dat is moeilijk te zeggen. Die dingen verschillen veel van elkaar. Maar je ruikt die heerlijke bakgeur als de wafels bijna gaar zijn en je ziet waarschijnlijk ook wat stoom uit het ijzer ontsnappen. Dan zijn ze wel ongeveer klaar.
Kick: ‘Je bent er wel even mee bezig. Ik zet de stopwatch van mijn telefoon op 3.24 minuten als ik het wafelijzer sluit. Dan zijn ze precies goed. Maak het wafelijzer nooit te vroeg open, dan trek je uit elkaar.’
Wat vonden wij ervan?
Ik ken Kick Maassen al het grootste deel van zijn jonge leven als een kritische eter die je niet zomaar alles kunt voorzetten en verwachten dat hij het zomaar klakkeloos naar binnen werkt. Hij zal zeker een hapje proeven – je krijgt altijd een kans bij Kick – maar wee je gebeente als je hem iets smerigs voorzet – zijn oordeel zal onverbiddelijk zijn, en zeker niet mals. Dat is vervelend, maar de andere kant van Kick is: hij zal jou ook nooit iets goors voor je neus zetten. Je kunt dus met blind vertrouwen je tanden in zijn fameuze wafels zetten: mals maar niet slap, zoet maar niet té, volmaakt van kleur en geschikt voor iedereen!
Al ruim een halve eeuw eet ik deze wafels en elk jaar weer stel ik mij dezelfde vraag: waarom alleen in de laatste week van het jaar? Ze smaken ongetwijfeld net zo lekker begin augustus of halverwege mei. Toch komt het nooit in mij op om dan ons wafelijzer tevoorschijn te halen. Op deze manier kan dat apparaat nog wel drie eeuwen mee.
Ik ben blij dat Kick de wafels nu elk jaar voor ons bakt. Dat doet hij met liefde en met aandacht, ze smaken precies zoals ze moeten smaken: heerlijk.
Deel dit lievelingsgerecht
Dit vinden wij ook héél lekker (en jij vast ook)
Coquilles met Noilly Prat Saus van Fred ten Kroode
Had Fred ten Kroode een restaurant gehad, dan zou dit gerecht altijd op de kaart hebben gestaan. Je eet het en bent meteen verkocht. Al veertig jaar is dit zijn lievelingsgerecht.
Pizzoccheri van Friso Schotanus
Schrijver en journalist Friso Schotanus bewaart warme herinneringen aan de pizzoccheri die hij lang geleden op de top van een Italiaanse berg at. Een geweldige combinatie van pasta, aardappelen, groenten en heerlijke gesmolten kaas. Eenvoudig, voedzaam en bijzonder smaakvol.
Okersoep van Howard Komproe
Net als alle Surinaamse kinderen had comedian Howard Komproe een gloeiende hekel aan okersoep. Dit vanwege de glijmiddelachtige substantie die deze tropische groente afscheidt. Toen hij echter later in het leven het geheim van de droge oker ontdekte, werd deze heerlijke maaltijdsoep alsnog zijn favoriet.