Charlotte Royale taart van Hanneke Evers-Palmen

Charlotte Royale taart van Hanneke Evers-Palmen

‘Deze Charlotte Royale is echt een bom van een taart’, zegt Hanneke Evers-Palmen (1945). Ze maakte hem voor het eerst toen ze in de jaren tachtig op kookcursus ging. ‘Hij oogt zo feestelijk met die fraaie spiraalsgewijze belegging met plakjes van een swiss roll gesneden biscuitgebak. En de vulling met vers fruit kun je aanpassen aan het seizoen.’ De Charlotte Royale was het onbetwiste lievelingsdessert van haar kinderen.

‘Toen ik op mijn 19de in Amsterdam ging studeren en op kamers ging wonen, kon ik echt nog geen aardappel koken. Mijn moeder kookte zelf graag en mijn broer en ik hoefden nooit iets te doen. Het eten in de mensa vond ik niet bepaald smakelijk en dus zat er niks anders op dan zelf leren koken. Maar dat stelde niet veel voor hoor. Gekookte aardappelen – dat had ik inmiddels dus onder de knie – met sperzieboontjes en een stukje vlees.

Mijn man Vincent en ik waren beiden veertig, we hadden drie kinderen. We kregen een nieuwe buurvrouw, Djoeke, en zij nodigde ons uit om bij haar te komen eten. Djoeke was pianolerares, 56 jaar oud, de kinderen de deur uit en inmiddels toe aan haar derde man. Koken was haar grote hobby. Vincent en ik waren zwaar onder de indruk van haar kookkunsten. Wij waren nog helemaal niks gewend in die tijd. Chique restaurants konden we ons niet veroorloven, fonduen was wel het hoogtepunt. Dan kochten we een fles pinard bij de AH en maakten er een wortelsalade bij. Maar Djoeke kookte de mooiste gerechten uit de Franse keuken, ze maakte prachtige borden, het was allemaal heel luxe.
Zij heeft mij en een aantal vriendinnen toen geïntroduceerd bij een cursus fijne keuken van Ria Holleman. Ria was schrijfster van vele kookboeken en had een kookstudio aan huis. In kleine groepjes bereidden we driegangendiners en aan het eind van de avond werd er geproefd. Daar leerde ik hoe je deze Charlotte Royale maakt.

De derde man van Djoeke werd helaas al snel ziek en overleed. ‘Nu trouw ik niet meer’, zei ze, maar op haar 63ste plaatste ze toch een contactadvertentie in De Telegraaf waarop ze tien brieven ontving. Wie met haar wilde afspreken, moest maar naar de Karpendonkse Hoeve komen, een mooi maar prijzig restaurant. En de rekening betalen uiteraard, dat spreekt voor zich. Als een man daarvoor terugschrok, dan werd het al niks. Maar Harry reageerde zo leuk, vond ze: ‘Ik wil wel, maar dan moet ik er een krantenwijk bij nemen.’ Vincent en ik stonden die avond voor haar op de wacht en konden naar huis. Harry bleef slapen en ging nooit meer weg. Ze zijn later naar Maastricht verhuisd en hebben daar nog fijne jaren samen gehad. Het waren zulke genieters, supergezellige, fijne mensen.’

Hanneke met de vriendinnen van de kookclub
De vriendinnen van de kookcursus, Hanneke zit derde van links
Diner bij de buren, links vooraan Djoeke
Eten bij de buren, helemaal links zit Djoeke

Ingrediënten

Voor de biscuit

  • 4 eieren
  • 140 gram suiker
  • 1 pakje vanillesuiker
  • 75 gram bloem
  • 75 gram maïzena
  • 1 theelepel bakpoeder
  • 400 gram aardbeienjam

Voor de vulling

  • 12 blaadjes witte gelatine
  • 500 ml karnemelk
  • 90 gram suiker
  • 1 pakje vanillesuiker
  • de rasp (zest) van 1 (bij voorkeur) biologische citroen
  • 350 gram aardbeien
  • 200 gram slagroom

Bereidingswijze

  • Splits de eieren. Meng het eiwit met 4 eetlepels heet water, 125 g suiker en een pakje vanillesuiker en klop het stijf. Voeg daarna geleidelijk de eidooiers toe en roer ze erdoor.
  • Zeef de bloem en de maïzena, voeg bij elkaar, doe het bakpoeder erbij en spatel dit alles losjes door de geklopte eiwitten.
  • Wrijf een bakplaat in met wat boter en leg er bakpapier overheen. De boter zorgt ervoor dat het bakpapier aan de bakplaat blijft kleven.
    Verdeel het deeg over de bakplaat. Laat het 8-10 minuten bakken in een voorverwarmde oven op 175 ° C. Bak het biscuit niet te gaar, dan wordt het lastig om het op te rollen. Het gaat dan breken.
  • Strooi een dun laagje suiker op een theedoek of bakpapier. Laat de koek terwijl die nog warm is hierop vallen. Verwijder voorzichtig het bakpapier. Als dat lastig gaat, wrijf dan met een natte theedoek eroverheen.
  • Verdeel de jam dun over het biscuitgebak. Rol dan de biscuit vanaf de lange zijde voorzichtig op. Snijd de rol in ongeveer 22 dunne plakjes met een zeer scherp mes.
  • Bekleed een ronde vorm of kom (inhoud ongeveer 2 liter) eerst met vershoudfolie en leg dan de bodem en de wanden helemaal vol met rolletjes biscuit. Bewaar voldoende rolletjes om de bodem van de taart (de bovenkant van de kom dus) straks af te sluiten.
  • Week de gelatine in koud water.
  • Meng de karnemelk, de 90 gram suiker, het pakje vanillesuiker en de zest van de citroen door elkaar. Knijp de gelatine uit, leg deze in een steelpannetje, voeg er een scheutje van het karnemelkmengsel aan toe en laat dit oplossen op een zeer klein vuurtje. Spatel de opgeloste gelatine door de karnemelk. Zet dit daarna een half uur in de koelkast om het te laten indikken.
  • Pureer de aardbeien en klop de slagroom (zonder suiker) stijf.
  • Meng de gepureerde aardbeien en de slagroom door de opgestijfde karnemelk.
  • Giet deze aardbeiencrème die je nu gemaakt hebt in de kom met de biscuitrolletjes. Bedek dit met de biscuitrolletjes die je achter de hand had gehouden.
  • Plaats de taart in de kom een nacht in de koelkast.

    Draai de volgende dag de kom om en verwijder het vershoudfolie.

Wat vonden wij ervan?

Jan Heemskerk

Zelden, nee nooit, hebben we zó opgezien tegen het koken van een lievelingsgerecht. Charlotte Royale. Een taart, en ook nog eens een chique, dat is toch niets voor onze eeltige knuisten, onze grove inborst en onze voorkeur voor boertige mannenkost? Het kon alleen maar mislukken. En toch werd het een triomf. Van de rol met cake en confiture tot aan de volmaakte halve bol van cakebloemen, aaneengesmolten met een gelatinemassa met karnemelk, room en aardbeienpulp. En die smaak. Fruitig, zoet maar niet mier. Maar vooral was het een kunstwerk dat je de meest kritische oude tante kunt voorzetten. En een ego-boost van jewelste.

Marcel Maassen

Wat een werk. En wat een beloning. Een glorieus moment als je de Charlotte Royale omkeert op de taartvorm, de kom voorzichtig optilt en die prachtige halve bol tevoorschijn tovert die je nota bene zelf hebt gemaakt. Je wist niet dat je het kon.
Voor die beloning moet je wel nog een nacht geduld hebben als je klaar bent met de taart, want de vulling moet eerst nog opstijven in de koelkast. Als we heel kritisch zijn op onzelf: de rolletjes biscuit hadden nog wat beter op elkaar moeten aansluiten, nu zien we er toch wat te veel vulling tussendoor komen. Doen we de volgende keer beter. Echt leuk om te maken. En echt lekker. Heel lekker.

Deel dit lievelingsgerecht

Dit vinden wij ook héél lekker (en jij vast ook)

Heri heri - het lievelingsgerecht van Humberto Tan
Hoofdgerecht vis

Heri heri – het lievelingsgerecht van Humberto Tan

Heri heri betekent ‘helen’. Dit gerecht stamt uit de tijd van de slavernij en werd op de plantages gegeten. Het is een eenpansmaaltijd die bestaat uit cassave, zoete aardappel, groene en gele bananen, gebakken zoute vis (bakkeljauw) en een ei. Heri heri is het lievelingsgerecht van Humberto Tan.